Los Angeles, Mart 1928: Genellikle çalışan sınıftan insanların oturduğu banliyö kesimlerinden birindeyiz. Telefon operatörü olarak çalışan anne Christine Collins (Angelina Jolie), güzel bir cumartesi sabahında işe gitmek üzere evden ayrılırken dokuz yaşındaki oğlu Walter ile vedalaşır. Akşam evine döndüğünde her ebeveynin en büyük kabusuyla yüz yüze gelir: Biricik oğlu ortadan kaybolmuştur. Polis tarafından çok yoğun bir arama çalışması başlatılır. Ancak küçük Walter hiçbir iz bırakmadan ortadan yok olmuştur. Aradan beş ay geçtikten sonra polisten haber gelir. Christine’in oğlu olduğunu iddia eden bir çocuk bulunmuştur. İtibarını kurtarmak isteyen polis, anne ile oğlunun kavuşmasını medya önünde bir halkla ilişkiler etkinliği gösterisi olarak organize eder.
Bu filmde Angelina Jolie, sadece güzelliği ile bir yerlere gelmediğini gösteriyor. Oyunculuğu gerçekten çok tatmin edici filmde. Gerçek bir hikayeden uyarlandığı için filmin sonunda etkisinden çıkmanız uzun sürüyor. Filmde yapılan haksızlıklar içinize işliyor adeta. Çaresizliği buram buram hissediyorsunuz. Çekim açıları ve dönemin genel yapısı iyi işlenmiş. Abartıya kaçınılmamış bu konuda.
Oğlu yerine kendisine verilen çocuğu reddedince başına gelmeyen kalmıyor ve en sonunda da akıl hastanesine tıkılınca yok artık bu da olmuş mu diyorsunuz ve ufak bi internet aramasıyla maalesef doğruluğunu görüyorsunuz.
Özellikle oğluna ne olduğunun bulunamaması ve bunun gerçek bir hikaye olduğunun akıllara gelmesi, filmden alınan etkiyi arttırıyor.
Yorum yazmak için giriş yapın