Thomas bir anda uyanır ve yukarı doğru hareket halindeki bir asansörde olduğunu fark eder. Asansörün kapıları açılır ve karşısında kendi yaşlarında bir grup genci görür. Koloni gibi görünen bu grup onu bir kayranda karşılamıştır. Devasa büyüklükteki duvarlarla çevrelenen bu geniş alanda Thomas ne kendisini, ne ailesini ne de geçmişini hatırlayamaz. Dahası karşısındaki “Kayranlılar” da tıpkı kendisi gibi buraya nasıl ve neden getirildiklerini bilmemektedirler. Tek bildikleri şey ise her sabah labirente gidilen dev bir kapının açıldığıdır. Güneş batarken ise her akşam kapı kapanır. Üstelik her 30 günde bir asansörle gruba yeni bir genç gelmektedir. Thomas’ın ardındansa beklenmedik bir şekilde, bir hafta sonra asansör labirente Teresa adında bir genç kızı bırakır. Thomas şimdi hem kayran sakinlerinin hem de geçmişte bir yerlerden hatırladığı bu labirentin sırrını çözmeye çalışacaktır…
Dizideki kitapların hiçbirini okumadım ve kendimi düşündüğümden çok daha fazla keyif aldığımı söylemek zorundayım. Filmin ilk kısımlarında özellikle Thomas ve geri kalanı neden orada olduklarını bulmaya çalıştıkça daha keyifli bir hale geliyor. Sonunda
labirent ten çıktıkları sırada küçük çocuğun kendini Thomas için feda etmesi çok üzücüydü
fakat canavarların abartı derecede büyük ve güçlü olduğunu düşünüyorum. Bu kısım abartı olarak derecelendirilebilir
Serinin üç filmini de izledim en kalitelisi budur. Sağlam senaryo, psikolojik gerilim içeriyor. Herneyse şu dikkatimi çekiyor; adamların hafızaları silinip mülteci gibi labirentin duvarının önünüze yığıyorlar ama herkes bir relax, durumu kabullenmiş, düzen kurmuşlar vs. Bana biraz sırıttı bu kısım. Ayrıca sonunu çok beğendim sırf sonu için izlemeye değer...
Yorum yazmak için giriş yapın